21-08-2024
Sober maar ook speels, eigentijds maar ook warm. Het gebouw van de buitenschoolse kinderopvang ’t Noppertje in de kern van Stevoort, met het signatuur van dbv architecten, blijft niet onopgemerkt. Dit is onder meer te danken aan de uitnodigende gevel met een patchwork van rechthoekige Trespa® Meteon®-panelen met houtdecor. Verrassende maar weliswaar zorgvuldig gedoseerde kleuraccenten zetten de puntjes op de i van deze verlijmde gevelbekleding, als afwerking van de extra goed geïsoleerde en luchtdichte bouwschil met performant geventileerd gevelsysteem.
De gevel, samen met het BEO-veld, de zonnepanelen, het groendak, waterrecuperatie en de discreet achter de gevelpanelen geïntegreerde buitenzonwering, maken van deze BKO een duurzaam gebouw, klaar voor de toekomst. En de toekomst, dat zijn ook de kinderen die hier na schooltijd – een school die trouwens aan de achterkant van het perceel grenst - een fijn verblijf hebben. “We staan met het bureau doorgaans voor heel functionele architectuur”, gaat Berti de Gauquier, architect vennoot van dbv architecten van start. “Maar anderzijds proberen we toch altijd met de gebruiker en het doelpubliek in het achterhoofd te ontwerpen. In dit geval zijn dat voornamelijk kinderen, al vinden we het een meerwaarde dat het gebouw als multifunctionele ruimte ook gebruikt kan worden door derden.” Het speelse element werd dus op een subtiele en stijlvolle manier toegevoegd: met kleur, maar ook met de puzzel van gevelpanelen die enigszins refereert naar de puzzels en blokken waarmee binnen gespeeld wordt.
Boeiend ritme
Trespa® Meteon® leent zich als decoratief hogedruklaminaat met geïntegreerd oppervlak voor onderscheidende gevels met boeiend ritme en unieke patronen. Het is een zeer stabiele en dichte plaat met goede sterkte-/gewichtverhouding, kras- en stootvast en bovendien onderhoudsarm en -vriendelijk. En laat dit laatste ook voor bouwheer Stad Hasselt een belangrijke voorwaarde zijn. Het grootste deel van de gevel werd ingekleed met Trespa® Meteon® Wood Milano Grigio (NW17), een lichtgrijzig en eigentijds houtdecor met een natuurlijke textuur, met een matte afwerking. Omdat het erop aankwam de puzzel perfect te laten passen, werd er door de architect beslist om na de ruwbouwfase het gebouw opnieuw te laten opmeten. Berti de Gauquier: “Kleine afwijkingen van enkele centimeters kunnen zich altijd voordoen, ook in de haaksheid van de muren. Daarna hebben we de puzzel uitgetekend en de panelen op maat laten maken, dit rekening houdend met zo weinig mogelijk snijverlies om de kostprijs te beperken. ”
Visueel met geel
Naast het houtdecor werd er ook geopteerd voor aanvullende Trespa® Meteon® Uni Colors waaronder het opvallende Zinck Yellow A04.0.5 , afwerking Satin. “We hebben een aantal accenten willen geven aan de inkompartijen, vooral deze aan de schoolkant. Kinderen die van school naar de opvang gaan, nemen de gele ingang. Dat is duidelijk, visueel en speels. Het geel ziet zich trouwens ook herhaald in het interieur, waarin veel aandacht was voor akoestiek met zachte vloeren, geluiddempende plafonds en minstens één akoestische wand.
Praktische uitdagingen
De hoogkwalitatieve binnen- én buitenafwerking, onder meer met Trespa® Meteon®, is de kroon op het werk van deze dynamische architectuur waar voor heel wat praktische uitdagingen een oplossing werd gezocht. De op het terrein aanwezige hoogspanningscabine moest op de één of ander manier geïntegreerd worden en heeft een zwarte voorzetconstructie gekregen. De naburige Oxfam winkel diende op zijn beurt gecompenseerd te worden voor een afgebroken berging en garage, wat leidde tot een nieuwbouwvolume dat stijlvol geïntegreerd werd. Of hoe men er toch in geslaagd is om op een betrekkelijk compact terrein in een dens bebouwde omgeving een vrij ruim programma te realiseren waar alle partijen – en niet in het minst de kids en het personeel van BKO ’t Noppertje – in hun nopjes over zijn.
Projectfiche
Project/bouwheer: BKO ’t Noppertje / Stad Hasselt
Architect: dbv architecten
Gevelbouwer: Limeparts - Drooghmans
Locatie: Stevoort, Hasselt
Credits: Tekst Eva Goossens – Beeld: Philippe van Gelooven